Sanat yaşamı:
Kalem ve kâğıdın sınırsız olduğu bir ortama doğdu. İlk defa tanımlanabilir figürler çizdiğinde dört yaşındaydı. İlkokul yıllarında bölge derecesi kazandı, birkaç kez Atatürk Kültür Merkezi’nde resim derslerine gittiğini hatırlıyor. Ortaokul yıllarında İzmir Leonardo Sanat Galerisinde Cuma Ocaklı ve Umur Türker’den desen, suluboya ve guaj dersleri aldı. Lise yıllarında üniversite sınavına hazırlandı. Üniversite yıllarında gene Leonardo Sanat Galerisinde Hamdi Gökova’dan desen, üniversite sonrası İstanbul’da İnci Eviner’den pastel dersleri aldı (1996). İstasyon Sanat Galerisi’nde desen derslerine katıldı (90’lı yıllar sonu). 2000’li yıllar başında ve sonunda Nik Sanat’ta Fethiye Erbay ve Mutlu Erbay’la yağlı boya çalışmaya başladı, çeşitli karma sergilere katıldı. 2018 yılında Seven Sanat’ta Mehmet Necefzade’den suluboya dersleri aldı. 2018-2020 yılları arasında Gülseren Südor’un atölyesine devam etti. Pandemi nedeniyle atölye kapanınca, aynı kalitede akademik, yetişkin eğitimi arayışıyla 2023’de Yeditepe Üniversitesi Plastik Sanatlar ve Resim yüksek lisansına başvurdu. Lisansı farklı alandan olduğu için bilimsel hazırlık programına alındı; desen, resim, temel sanat, gravür, sanat tarihi, eleştirisi dersleri aldı. Bitirdi. Yüksek lisansa başlayacak.
Mario Levi’nin edebiyat atölyesinde başladığı çalışmaları Notos – Semih Gümüş edebiyat atölyesiyle sürüyor. Öyküleri Notos’ta yayımlandı. Yazmak ve çizmek yaşamında hep ola geldi, ola gidiyor.
Arada kalan zamanlarda yaptıkları:
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni bitirdi, Marmara Üniversitesi’nde Tıbbi Biyoloji Genetik doktorasına başladı, yeterlilik aşamasında kadrosuzluk nedeniyle bırakıp kadro vaat eden İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü Kanser Genetiği doktora programına başvurdu. Son anda rektör enstitünün istediği bu programı değil, istemediği Kanser Biyoloji ve İmmunolojisi programını açınca kadro nedeniyle kabul etmek durumunda kaldı. İstanbul Üniversitesi öğretim üyeleri, Marmara Üniversitesinde aldığı dersleri kabul etmedi, bu yüzden girdiği programın dersleriyle beraber genetik dersleri dâhil sıfırdan dersler aldı. Enstitü, on yıldır atıl olan kanser sitogenetiği bölümünü canlandırıp rutin yapar hale getirmesini istedi. Bunun için farklı öğretim üyeleriyle doktora haricinde projeler yürüterek gerekli alt yapıyı hazırladı. Ancak bölüme kendinden başka kadro alınmadığından uygulamayı başlatamadı. Doktoranın bitmesine yakın ailevi kanserlerde genetik danışmanlık polikliniği kurulması için üniversite içi iki kurum üç kürsü arasında görüşmelerle alt yapıyı oluşturdu. Enstitü yönetimi büyük destek verdi, poliklinik kuruldu. Doktora bittiğinde genetik camiası içinde meydana gelen karışıklıklardan, diplomasında “genetik” yazmadığı için önüne engel çıkarılabileceğini anlayıp artık kalıcı kadroya da geçtiği için tekrar yedi yıldır hali hazırda uygulamakta olduğu genetiğin doktora programına başladı. Öğretim üyeleri gene o güne kadar genetik dâhil aldığı dersleri tanımayıp tekrar almasını istedi. Aldı. Sonuncunun sınavına girmeye yakın, sınav sonuçlarını okurken doçentlik düzeyinde bilgisi olduğu için ne kadar şaşırdıklarını duydu. Şaşıran insanları düşündü. Yaptıklarını düşündü. İki üç ay düşündü. Üniversiteyi bıraktı.
İlaç sektörüne geçti. Sağlık sistemine, çalıştığı kuruma, hastalara fayda getirdiğine inandı, severek çalıştı. Bilimsel temeli üstlendiği pozisyonlar için biraz fazla geldi. Ötesi ancak yurt dışında olabilirdi. Yurt dışına gitmeyecekti. Emekliliği hak edip bıraktı.
Evli, bir oğlu var.